De verticale lamel

Gelukkig is deze allang over zijn hoogtepunt heen, toch wordt ze bij huidige toepassing nog vaak verkeerd gebruikt. Het kenmerk van de verticale lamel is dat je bij geopende stand er recht naar buiten of binnen kunt kijken, verander je de positie in bijv. half open dan verandert je blikveld met de helft en is tegelijkertijd naar links en rechts kijken onmogelijk geworden. Dit in tegenstelling tot de horizontale jaloezie waarbij je zelfs bij minimaal geopende stand alle kanten op kunt kijken. Ook de afmeting speelt een belangrijke rol, de jaloezie varieert in breedte ongeveer van 16 mm tot zo'n 50 mm, de vertikale lamel zo tussen de 65 mm en 90 mm. Dat geeft al aan dat de oppervlakken voor een verticale lamel veel groter moeten zijn dan voor de horizontale jaloezie. Toepassing van de verticale lamel voor een wc-raam is dus de groots mogelijke onzin. Mijn kritiek richt zich dan ook op het verkeerde gebruik, niet tegen de verticale lamel op zich.

Het gespoten plafond

Een hele rare uitvinding, alleen interessant voor de aannemer en niet in het belang van de gebruiker. Helaas is het in vergelijking met andere afwerkingen een goedkope oplossing en daarom waarschijnlijk nog teveel toegepast. Voor de aannemer heeft deze methode het voordeel dat oneffenheden en naden in de veelal betonnen prefab betonplaten of onzichtbaar of acceptabel worden gemaakt, het grote nadeel voor de consument is echter dat bij latere veranderingen in het interieur, bijv. het verplaatsen van een wandje de onderbreking in het spuitwerk niet meer kan worden weggewerkt. Mag er voor toepassing in de nieuwbouw nog iets zijn te zeggen, voor toepassing bij renovatie of verbouw wegen de zgn voordelen mijns inziens niet meer op tegen de nadelen, immers moet voor met het spuiten kan worden begonnen alles worden afgeplakt, een handeling die meestal meer tijd in beslag neemt dan het spuiten zelf. Ikzelf zou spuitwerk ten allen tijde afraden!

Plafondhoogtes van 240 en 250 cm

Het mdf (medium density fibreboard)

Ook hier richt mijn kritiek zich voornamelijk op het mijns inziens verkeerde gebruik. Bijvoorbeeld toepassing als boekenplanken is geheel uit den boze, dat dat toch gebeurt komt door de lage kostprijs en onwetendheid bij de konsument. Eigenlijk is mdf niets anders dan veredeld karton, een gewone vurenhouten plank valt verre te prefereren. Van mdf gemaakt meubilair is meestal zwaar vanwege het gewicht van de platen. De beste afwerking is die met lak, de transparante afwerking (de laatste jaren nogal trend) slaat nergens op, zo boeiend is de struktuur van mdf niet.

Opdekdeuren (meestal in kombinatie met stalen kozijnen)

Dit is ook weer zo'n uitvinding waar alleen de bouwer baat bij heeft, de deur zit aan 1 kant voor de wand en aan de andere kant ontstaat als het ware een nis, omdat de deur op het kozijn zit in plaats van erin hoeft deze niet pas te worden geschaafd wat voor de aannemer tijdwinst oplevert. Als deze deuren in stalen kozijnen hangen is het niet meer mogelijk de draairichting te veranderen. Het enige argument wat er te bedenken valt voor de opdekdeur is de ten opzichte van de stompe deur betere afsluiting van het kozijn (nb een stompe deur valt binnen het kozijn)

Rolluiken (tegen de buitengevel bevestigd)

Een nieuw(?) statussymbool lijkt 't wel; er verschijnt ergens een nieuw rijtje huizen en binnen de kortste keren zijn daar de rolluikkasten met geleiderails. De belg gebruikt deze rolluiken al jaren en brengt deze kasten inpandig aan en zorgt ervoor dat de rails achter de voorgevel en voor het kozijn langs gaat: een doordachte oplossing. In plaats dat de bouwer deze voorziening gelijk meeneemt kiest hij voor gemakzucht en zadelt het straatbeeld op met walgelijke gevels.

Kantenband (met multiplex imitatie)

Bedacht om de kern van spaanplaat aan het gezicht te onttrekken en aldus het materiaal meer te laten lijken dan het is, de consument ziet toch geen verschil tussen nep en echt. Om nu echter kantenband met (berken)multipleximitatie te gaan gebruiken gaat mij te ver, gebruik dan een echt stuk multiplex; in verhouding tot de verkoopprijs levert dat minimale meerkosten op, winst schijnt of liever is belangrijker dan kwaliteit dus zadel de consument maar op met rotzooi.

Halogeen verlichting

Ik zei U al dat mijn verhaal eentonig wordt om samen met Multatuli te spreken, een letterlijk schitterende uitvinding maar weer vaker onpas dan te pas gebruikt. Er komt een grote hoeveelheid licht uit een klein punt, vrijwel altijd verblindend, er is een transformator nodig en de lamp wordt heel erg warm, vanwege de sterke bundelwerking van het licht ontstaat er plaatselijke verlichting.

De open keuken

Nog steeds niet helemaal weg: de open keuken, al weer lang geleden met veel poeha in de markt gezet, maar nooit iets anders geweest dan een voor aannemers gemakkelijke bezuiniging: het weglaten van een muur, je reinste winst. Vaak werd de afscheiding tussen keuken en woonkamer (de eetkamer hoefde er nier eens meer te zijn) gevormd door een bar-achtig meubel, moet je je voorstellen: met z'n allen op een rijtje eten met uitzicht op net gebruikte koekenpannen en ander keukengereedschap. Voor mij verdient het "eten" zijn eigen plek en ruimte.

De schuifpui

Ondanks de vele ogenschijnlijke voordelen is de schuifpui een trieste uitvinding. In tegenstelling tot openslaande deuren bevindt de opening zich geheel opzij waardoor je een ondergeschikte doorgang krijgt. Openslaande deuren liggen meestal in het hartlijn van de ruimte waardoor ook de opening/doorgang veel logischer is en op de enige juiste plek ligt. Het grote voordeel van de schuifpui is natuurlijk dat je hem op een kiertje kunt zetten terwijl de openslaande deur op een haakje moet worden gezet om klapperen te voorkomen. Dit praktische voordeel weegt voor mij echter niet op tegen de allure van openslaande deuren.

Systeemplafonds en lamellenplafonds in woonhuizen

Altijd gepresenteerd onder het mom van de gemakkelijke bereikbaarheid van de bovenliggende ruimte hebben deze plafonds een bepaalde populariteit gekregen. Grote minpunten vind ik de aanwezigheid van een richting en de manier waarop de tegels pas worden gelegd. De integratie van de verlichting blijft ook altijd een heikel punt. Omdat een systeemplafond altijd een raster heeft ontstaan bij andere dan rechthoekige plattegronden moeilijk op te lossen aansluitingen. In volgorde van lelijkheid heb je eerst het plafond waarbij de tegel op de profielen ligt, dan komt het systeem met de doorzaktegel en dan het systeem met de verdekte ophanging.

Plastic kozijnen en niet te vergeten vooral plastic voordeuren

Ontegenzeggelijk zijn er tegenwoordig al veel mooiere plastic kozijnen dan pakweg 15 jaar geleden en er zijn situaties denkbaar waarbij het gebruik zelfs esthetisch verantwoord is, de plastic voordeur blijft echter een crime om te zien.

Bouwkundigen die plotseling kunnen ontwerpen.

Hiermee doel ik op mensen uit de praktijk van het bouwen, die een balk kunnen uitrekenen en op de hoogte zijn van vergunningen, zodra dit soort mensen gaat adverteren dat je voor verbouwingen bij hen moet zijn staat bovenaan de lijst van wat ze allemaal doen: ONTWERPEN! Als er nu iets is dat deze mensen niet kunnen dan is het wel ontwerpen, zij doen het ontwerp er wel even bij en zo wordt er veel gebouwd en veel geld uitgegeven aan huizen die wanneer er alleen al over was nagedacht veel meer te maken zouden hebben met de toekomstige bewoners dan nu het geval is. Mensen laat je toch niet belazeren!

Het gebruik van kit

Hier hoef ik eigenlijk niets van te zeggen, kit is een mooie uitvinding, helaas wordt kit voornamelijk gebruikt om onzorgvuldig werk te camoufleren, kijk 's om U heen en zie wat er tegenwoordig niet allemaal wordt "dichtgekit"! Liever niet meer doen.

Wastafels uitgevoerd als schalen op een onderbouw

..........